کجایی محبت ....

Subject: کجایی محبت .... 2010-11-28, 20:27

....ستاره ای خاموشم ، مهتابی بی نورم ، عاشقم ولی یک عاشق تنهایم.
منم همان چشمه گل آلود ، غنچه خشکیده، بهار برگ ریزان ، با دلی خسته و پریشان.
منم همان ساحل نا آرام ، بی قرار، چشم انتظار ، انتظار موجی عاشق که به سوی من بیاید و یک ذره از خاک وجودم را با خود در دل دریا ببرد .
من همان مرد تنهایم که درکوچه پس کوچه های زندگی فریاد میزنم که خدایا من تشنه محبتم
کجاست محبت !
همانطور که کویر آرزوی قطره بارانی را دارد، من نیز ماننده کویرآرزوی یک ذره محبت را دارم.دلم از بی محبتی سوخته و شکسته است .
نیاز به یک ذره محبت دارد ،اما کجاست همان یک ذره محبت.
ترانه ای بی صدایم ، شعری بی قافیه ،پرنده ای پر بسته ،همانی که در قفس نشسته.
خاموشم و سرد ، مثل پاییزم و پر از درد .
آری من همان مرد تنهایم که در خیال خودم به عشق بودن یاری به نام تنهایی در کنارم برای خالی شدن و شکسته شدن بغض در گلویم فریاد میزنم: کجایی محبت،کجایی که من آرزویت را دارم.